دل نوشته درباره سردار شهید قاسم سلیمانی | «رستم امروز ایران»، اثر امیرحسین بنی ­اسدی

تا ۲ماه دیگر اثری از داعش نخواهد ماند …. این صدای قاسم سلیمانی است که به وعده‌اش عمل کرد اما بانیان داعش و حامیان تروریسم او را ترور کردند.

داعش دولتی ندارد، ترامپ رفته است اما سلیمانی همچنان هست در دل‌های مردم. پس من هم از او می‌نویسم.

از رستمِ امروز ایران. رستمی که نه گرز داشت نه پری که آتش بزند و به جادوی سیمرغ حریف را زمین بزند. او حتی رخش هم نداشت که با آن بتازد اما او مرد یک­جا ایستادن نبود.

می‌تاخت به دشمن؛ نه در یک خوان و هفت‌خوان که در هفتاد خوان. از خرمشهر تا خان طومان تا هرجایی که دشمن بود.

دشمن می خواست او را شکست بدهد اما قاسم داستان ما شکست نمی پذیرفت. می­ تاخت با قدرت شهادت.

همان شهادت که در نگاهش محترم بود و بچه شهید هم آن­قدر حرمت داشت که گل اهدایی او را در نماز هم بپذیرد.

او مرد خدا بود و از هیچ‌کس نمی‌ترسید اما خطری بود که تمام تروریست­های دنیا از او ترسی هولناک در دل داشتند و از همین ترس بود که ترامپ دستور ترور او را داد.

اما نمی‌دانست مرد سبزپوش ما در سرخی خون، سبزتر می‌شود. مثل امام حسین(ع). خود او بود که می‌گفت: ما ملت امام حسینیم، ما ملت شهادتیم.

او با شهادت خود نه‌تنها جاودانه شد که پیروزی را در ایران و عراق و سوریه و فلسطین برای مردم دست‌یافتنی کرد.

او زنده است تا ملت امام حسین زنده است. به ترامپ بگویید بعد از این بیشتر بترسد از پاسدار سبزپوشی که سرخ‌پوش شده است.

امیرحسین  بنی ­اسدی، 12 ساله